บทที่ 452

เคเลบก้าวออกมาจากห้องน้ำท่ามกลางม่านไอน้ำ มีเพียงผ้าขนหนูพันหมิ่นเหม่ไว้รอบสะโพก ผิวเนื้อยังคงแดงก่ำจากน้ำที่ร้อนเกินไป กล้ามเนื้อของเขาปวดระบมไปทุกส่วนที่เขาไม่เคยรู้ว่ามีอยู่ด้วยซ้ำ และเขาก็เผลอนิ่วหน้าขณะเอื้อมไปหยิบย่าม

“ให้ตายสิ” เขาพึมพำกับตัวเอง สวมกางเกงอย่างทุลักทุเล “จะไม่แดกเหล้าอีกแล้ว”

...